Pantheonپانتئون ایتالیا، کامل ترین سازه باستانی رم

بقای کامل ترین سازه باستانی رم برای دو هزار سال پیش، به دلیل معماری آن است. پانتئون ایتالیا، به قدری خوب طراحی شده – و آنقدر ساده – که هنوز تقریباً به طور کامل و دست نخورده باقی مانده است. با تهیه تور ایتالیا از این جاذبه تاریخی دیدن کنید. این شگفت‌انگیزتر می‌شود وقتی در نظر بگیرید که دو پاپ مختلف فلز سقف آن را برای مصارف دیگر برداشته‌اند و قرن‌ها بدون محافظت باقی مانده است. قدمت، شرایط و زیبایی فرم، پانتئون ایتالیا را به یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری رم تبدیل کرده است و در تورهای باستانی شهر گنجانده شده است.

این معبد که توسط مارکوس آگریپا، داماد امپراتور آگوستوس ساخته شده بود، به مقدس ترین خدایان سیاره ای وقف شده بود، با گنبد که نمایانگر فلک و دهانه آن نمایانگر خورشید است. در سال 80 پس از میلاد در اثر آتش سوزی آسیب دید، در سلطنت هادریان (120-125 پس از میلاد) بازسازی شد. آجرکاری این دوره نشان دهنده تسلط فنی رومیان است.

امپراتوران اولیه مسیحی، استفاده از این معبد بت پرست را برای عبادت ممنوع کردند و تا زمانی که پاپ بونیفایس چهارم آن را به عنوان یک کلیسای مسیحی تقدیم کرد و آن را به مقدسین باکره و همه شهدای مسیحی در 1 نوامبر 609 تقدیم کرد، از آن استفاده نشد.

گنبد بزرگ بر روی استوانه ای از دیوارهای بنایی استوار است که در داخل آن فضاهای بزرگ و خالی قرار دارد. این حفره‌ها، همراه با طاقچه‌هایی که فضای داخلی آن را احاطه کرده‌اند، امکان ساخت سبک‌تری را فراهم می‌کنند، در حالی که گنبد را از طریق طاق‌های قوی حمایت می‌کنند. برای سفر به ایتالیا شما نیاز به اخذ ویزای ایتالیا دارید تا از جاذبه های دیدنی ایتالیا در کنار خانواده خود، لذت ببرید. 

گنبد پانتئون 

پانتئون ایتالیا، که هنوز بزرگترین گنبد بتنی جامد غیر مسلح جهان است، الهام گرفته از گنبد برونلسکی برای کلیسای جامع رنسانس در فلورانس، طراحی برامانته برای کلیسای سنت پیتر و ساختمان کنگره ایالات متحده است که آن را به یکی از تأثیرگذارترین ساختمان ها در معماری غربی تبدیل کرده است.

سازندگان مشکل وزن گنبد را با تغییر سنگی که در ساخت بتن به کار رفته بود، حل کردند و برای هر لایه از سنگ سبکتر در هنگام بالا آمدن آن استفاده کردند. دو نوار بالا به ترتیب با توفا و پوکه مخلوط شدند. از میدان روتوندا، جایی که پانتئون در کنار ساختمان ها دیده می شود، گنبد بسیار صاف تر از آنچه هست که به نظر می رسد، بنابراین جلوه کامل آن از داخل به بهترین وجه قابل درک است.

فضای داخلی گنبد به صورت محفظه است و دهانه مدور نه متری در مرکز آن، تنها منبع نور ساختمان است. کف به آرامی به سمت بیرون شیب دارد تا امکان خروج آب باران فراهم شود. کاشی های سقف برنز طلاکاری شده اولیه به دستور پاپ گرگوری سوم برداشته شد، در حالی که اوربان هشتم از سقف سنگین برنزی ایوان برای ساختن بالداکینو برنینی در کلیسای سنت پیتر استفاده کرد.

ایوان

در ابتدا پله‌ها به ورودی پانتئون منتهی می‌شد، اما سطح زمین در 2000 سال به میزان قابل توجهی بالا رفت و اکنون پله‌ها به سمت ایوان منتهی می‌شوند. عرض 33 متری آن توسط 16 ستون گرانیتی با سرستون های کورنتی احاطه شده است.

اگرچه این بنا پس از آتش سوزی در سال 80 پس از میلاد بازسازی شد، کتیبه ای که بر روی پانتئون اصلی بود بر بالای ایوان پانتئون جدید اضافه شد. بر روی آن نوشته شد: “مارکوس آگریپا، پسر لوسیوس، کنسول برای سومین بار، این را ساخت.” درهای برنزی که در اصل از طلا پوشیده شده بودند، 20 تن وزن دارند. هر کدام خوشبختانه از ذوب شدن توسط پاپ های بعدی نجات یافتند.

ورودی

گنبد قدرتمند پانتئون، عالی ترین دستاورد معماری داخلی روم بود، اما تأثیر بی نظیر فضای داخلی، به دلیل تناسبات هماهنگ کل ساختار، وسیع است. ارتفاع – 43.2 متر – به اندازه قطر است، در حالی که ارتفاع استوانه ای که گنبد را نگه می دارد نصف قطر است. داخل دیوارها با ضخامت 6.2 متر، طاقچه های نیم دایره ای و مستطیلی قرار گرفته اند که نه تنها از نظر بصری آن را تغییر می دهند، بلکه حجم آن را نیز سبک می کنند. دکوراسیون محدوده، جلوه معماری را افزایش می دهد. هماهنگی و تناسبات کامل، بر اساس تصویر زمین با طاق فلکی بالای آن – امروزه به اندازه 2000 سال پیش چشمگیر است.

مقبره و هنر

پانتئون، محل دفن پادشاهان ایتالیایی است، ویکتور امانوئل دوم در طاقچه دوم در سمت راست و اومبرتو اول و همسرش ملکه مارگریتا در طاقچه دوم سمت چپ. کاردینال وزیر امور خارجه بزرگ Consalvi در یک بنای یادبود ساخته شده در سال 1824 توسط مجسمه ساز دانمارکی برتل توروالدسن، در طاقچه سوم در سمت چپ به یادگار مانده است.

آرامگاه رافائل نقاش دوره رنسانس بین طاقچه های دوم و سوم سمت چپ قرار دارد. اولین طاقچه در سمت چپ، مقبره‌های نقاشان قرن شانزدهمی پرین دل واگا و تادئو زوکاری و مجسمه‌ساز/معمار فلامینیو واکا است. نقش برجسته های گچبری روی دیوارهای آن طاقچه توسط هنرمند قرن هجدهم کارلو مونالدی است. اولین طاقچه در سمت راست ورودی دارای نقاشی دیواری قرن پانزدهمی به نام «اعلامیه» اثر ملوزو دافورلی است.

بالای محراب اصلی، درست روبروی ورودی، یک نماد اصلی قرن هفتمی از مدونا و کودک وجود دارد که در زیر لایه‌های رنگ بعدی بازیابی شده است. این یکی از نمادهای کمیاب باقی مانده است که در کلیساهای رومی آن دوره رایج بود. در بالای شمایل، نیم گنبد آسپید با موزاییک طلایی طرح های صلیب پوشانده شده است. در طاقچه سمت راست، تکه هایی از تزئینات قرن دوم را می بینید.

بهترین زمان بازدید

به عنوان یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری رم، پانتئون اغلب در تورهای شهری گنجانده می شود. در تور پیاده‌روی نیم روزه رم باستان، با فروم رومی، کولوسئوم، تپه کاپیتولین و فواره تروی برای یک تور سه ساعته ترکیب می‌شود، که می‌توانید صبح یا بعدازظهر به آن ملحق شوید.

این مکان یکی از برترین جاذبه های گردشگری شهر است، بنابراین می تواند در تابستان شلوغ شود. برای شانس بهتر برای دیدن آن بدون شلوغی، برنامه ریزی کنید که صبح زود (ساعت 8:30 صبح باز می شود) یا دیر وقت بروید. تا ساعت 7:30 بعد از ظهر و تا ساعت 6 بعد از ظهر یکشنبه باز می ماند. پذیرش رایگان است.

عکاسی از پانتئون ایتالیا

بهترین نور حوالی ظهر است، زمانی که خورشید از طریق چشم گنبد می تابد. دراماتیک ترین منظره پانتئون دقیقاً از زیر چشمی گرفته شده است و به سمت بالا نشانه می رود. این کار را در روزهای بارانی امتحان نکنید! در روزهای بارانی مراقب کف زمین باشید که ممکن است در صورت خیس بودن لغزنده شود.

جاذبه های نزدیک پانتئون

پانتئون در یکی از زیباترین و جالب‌ترین محله‌های رم واقع شده است و در فاصله پنج دقیقه‌ای پیاده‌روی از دو میدان معروف شهر: Piazza Navona و Campo de’ Fiori جذاب با بازار رنگارنگش قرار دارد.

تقریباً در همین فاصله در جهت مخالف فواره معروف تروی قرار دارد. رومی ها برای اطمینان از بازگشت امن، سکه ای را در چشمه پرتاب می کردند، پس شما نیز قبل از ترک شهر این سنت قدیمی را فراموش نکنید.

قبل از اینکه پیازا دلا روتوندا را ترک کنید، پشت پانتئون به سمت میدان مینروا قدم بزنید تا یک ابلیسکی را پیدا کنید که روی پشت فیلی که توسط برنینی مجسمه‌سازی شده است، متعادل شده است. برای پیدا کردن یک منظره شگفت‌انگیز، به دنبال خیابان کوچک Via del Pie’ di Marmo باشید. پای بزرگی که در سنگ مرمر حکاکی شده و صندل به تن دارد، روی یک پایه ایستاده است، این تمام آنچه از مجسمه غول پیکر ایزیس الهه مصری باقی مانده است، که بسیار مورد احترام رومیان باستان است.

یک کلیسای کم بازدید که ارزش دیدن را دارد، کلیسای کوچک اواخر باروک Chiesa di Santa Maria Maddalena، در Pza Maddalena است. فضای داخلی پر از مجسمه است و سقف آن با نقاشی های دیواری پوشیده شده است. دری به سمت چپ منتهی به یک ساکریستی پرآذین می شود.