Antalya Archaeological Museumموزه باستان شناسی آنتالیا

موزه باستان شناسی آنتالیا یکی از بهترین مکان ها در نوع خود در ترکیه است. نمایشگاه های نشان داده شده در اینجا از سایت های باستان شناسی آنتالیا می آیند و پس از بازدید از این مکان ها، افزوده های خوبی ایجاد می کنند. مهم ترین مکان های ارائه شده در این موزه عبارتند از: غار کارائن، شهر باستانی پرگه و شهرهای تمدن لیکیا.

هم غنای مجموعه های موزه و هم ارائه آن ها در فضای داخلی جادار و مدرن، بازدیدکنندگان را تشویق می کند که ساعت های زیادی را در این مکان سپری کنند. منحصر به فرد بودن این موسسه در سطح بین المللی نیز شناخته شده است – در سال 1988 شورای اروپا جایزه موزه سال را به آن اهدا کرد.

تاریخچه موزه موزه باستان شناسی آنتالیا

اولین موزه در آنتالیا در سال 1919 درست پس از جنگ جهانی اول تأسیس شد. Süleyman Fikri Erten که بسیاری از آثار باستان شناسی را از غارت نجات داد، تصمیم گرفت برای آنها مکان مناسبی ایجاد کند. در ابتدا، این مجموعه ها در مسجد مناره Yivli، واقع در منطقه تاریخی Kaleiçi به نمایش گذاشته شد. در سال 1972 ساختمان جدیدی در ضلع غربی شهر ساخته شد و مسجد به موزه باستان شناسی تبدیل شد.

 سالن ها و مجموعه ها

ساختمان موزه باستان شناسی آنتالیا دارای فضای نمایشگاهی 30000 متر مربع است. این نمایشگاه ها در چندین سالن بزرگ چیده شده اند و برخی از آنها در باغ موزه قرار گرفته اند. اشیایی که در اختیار موزه قرار دارد نشان دهنده فعالیت هزاران ساله بشر در منطقه آنتالیا است. به دلیل تعداد زیاد نمایشگاه ها و گستردگی امکانات آن حداقل نیمی از روز در تور آنتالیا برای قدردانی کامل از ثروت آن ضروری است.

تالار تاریخ طبیعی

این بخش کوچک از موزه فسیل‌ها و استخوان‌های حیوانات مربوط به دوره‌های مختلف زمین‌شناسی را به نمایش می‌گذارد. جالب‌ترین نمونه‌ها عبارتند از: پوسته حلزون‌های بزرگ، فسیل‌های سرپایان منقرض شده، پوسته‌های روزن‌داران و آنتوزوئان‌ها.

تالار پیش از تاریخ موزه باستان شناسی آنتالیا

در این تالار آثاری از دوران پارینه سنگی، میان سنگی، کالکولیتیک، نوسنگی و اوایل عصر برنز به نمایش گذاشته شده است. اقلام نمایش داده شده بیشتر ابزارهای استخوانی و سنگی هستند. پنل های گویا روند تولید این ابزارها را توضیح می دهند. همچنین نمایشگاهی وجود دارد که فرآیند دباغی چرم را نشان می دهد.

تمرکز اصلی این نمایشگاه بر روی اشیای غار کارائن است، اما یافته‌هایی از Öküzini و Sehahöyük نیز وجود دارد. یکی از زیباترین نمایشگاه ها، مجسمه یک زن است که در Hacılar Höyük، استان بوردور یافت شده است.

یکی از ویژگی‌های بسیار جالب این نمایشگاه، تدفین بازسازی‌شده کوزه از سایت Karataş-Semayük در نزدیکی شهر Elmalı است. در این مکان یک گورستان اوایل عصر برنز پیدا شد که در آن افراد در ظروف سفالی که در زیر زمین قرار داشتند دفن می شدند.

سالن سرامیک و اشیاء مینیاتوری

این اتاق‌های بزرگ به نمایش یافته‌های کوچک مربوط به دوره قرن ۱۴ قبل از میلاد تا قرن ۱۵ پس از میلاد اختصاص یافته است. این نمایشگاه ها به صورت موضوعی و زمانی مرتب شده اند – بخش های ویژه ای به دوره های هندسی (قرن های 9-7 قبل از میلاد)، باستانی و کلاسیک (قرن های 7-5 قبل از میلاد) و همچنین دوره های رومی و بیزانسی (قرن های 5-15) اختصاص دارد.

بخش اعظم فضا توسط یافته های سرامیکی گرفته شده است که به زیبایی ارائه شده و به خوبی توصیف شده است. 

بخش دوم این نمایشگاه به مکان های باستانی خاصی از منطقه آنتالیا اختصاص دارد. آنها با یافته های مختلف – ظروف سفالی و شیشه ای و همچنین اشیاء برنزی و جواهرات طلا نشان داده شده اند.

علاوه بر این، مشخصات بهترین محققانی که زندگی خود را وقف مطالعات این منطقه کرده‌اند، از جمله توماس مارکشتاینر، یورگن بورشارت، عارف منسل و فاهری ایشیک ارائه شده است. آنها تحقیقات خود را در سایت های باستانی نزدیک میرا، لیمیرا، پاتارا، پرگه و سیده انجام دادند.

سالن موزاییک

از مرکز این تالار برای نمایش موزاییک‌های باستانی که در منطقه لیکیا، سلوکیا و زانتوس یافت شده‌اند استفاده می‌شود. دیوارها با مجسمه هایی از مکان های مختلف، از جمله هرمس و ملهجر از پرگه و زنی از رودیاپولیس پوشیده شده اند. خیره کننده ترین آثار این بخش، مجسمه سه سر هکاته، الهه عالم اموات است که در انطاکیه پیسیدیا حفاری شده است.

سالن سرها و پرتره ها

اتاق مجزای موزه به نمایشگاه سرهای مرمری مردان و زنان نام آشنا و گمنام دنیای باستان اختصاص دارد. این سرها در مکان‌های باستان‌شناسی متعددی از جمله پرگه، پاتارا، لتون جمع‌آوری شده‌اند و قدمت آن‌ها از قرن دوم تا چهارم پس از میلاد است.

تالارهای امپراتورها و خدایان

این دو سالن معمولا بهترین تاثیر را بر بازدیدکنندگان می گذارند. آنها به طور انحصاری به ارائه مجسمه های حفاری های Perge اختصاص داده شده اند. قدمت بیشتر این مجسمه ها به قرن دوم میلادی باز می گردد.

در مرکز تالار امپراتورها مجسمه های سه گریس و یک زن رقصنده وجود دارد. در امتداد دیوارهای این اتاق مجسمه های باشکوهی از امپراتوران روم به همراه همسرانشان و دیگر شخصیت های مهم به نمایش گذاشته شده است. امپراطور هادریان به دقت بازدیدکنندگان را مشاهده می کند و به راحتی از ریش های کوتاه شده اش تشخیص داده می شود. در واقع، سه مجسمه از این امپراتور در سالن وجود دارد – دو تای آنها او را با زره کامل و یکی به طور کلاسیک برهنه است. ریش لوسیوس وروس حتی چشمگیرتر است، اما متاسفانه چیز زیادی از مجسمه او حفظ نشده است.

امپراتور تراژان با زره زیبا و بر خلاف هادریان، تراشیده شده به تصویر کشیده شده است. Septimius Severus با حالتی بازیگوش به تصویر کشیده شد که برای امپراتوری که به دلیل نگرش جدی خود به زندگی شناخته می شود، بسیار شگفت انگیز بود. مجسمه باشکوه یک زن در واقع به Plankia Magna که نقش مهمی در توسعه Perge در عصر طلایی شهر ایفا کرد، تقدیم شده است.

تالار خدایان همانطور که از نامش پیداست به مجسمه های خدایان و الهه های باستانی اختصاص دارد. آنها همچنین در Perge، در قرن دوم پس از میلاد ساخته شده‌اند، اما بیشتر آنها فقط کپی‌هایی از مجسمه‌های قدیمی‌تر یونانی هستند. آپولو برهنه بی‌رحمانه به دوردست خیره می‌شود، آرتمیس – الهه شکار – کمان خود را گم کرده است، سینه‌های آتنا با یک سگک از فلس‌های چرمی پوشیده شده است و سر مدوسا در مرکز آن قرار دارد.

در کنار خدایان پانتئون کلاسیک، یونانی-رومی، مانند نمسیس و هیگییا، خدایان مصری نیز به نمایش درآمده اند. سراپیس خیلی خوشحال به نظر نمی رسد، اما این تصور ممکن است نتیجه بینی از دست رفته اش باشد. ایسیس او را همراهی می‌کند، با این حال تنها اثری از کودک او، هوروس، پاهای اوست.

سالن تئاتر پرگه

یک نمایشگاه موزه جداگانه به عناصر معماری و مجسمه هایی اختصاص داده شده است که زمانی تئاتر در Perge را تزئین می کردند. بسیاری از این مجسمه ها پویایی تحسین برانگیزی را نشان می دهند: هراکلس ماهیچه های خود را خم می کند، امپراتور تراژان با بی حوصلگی ایستاده است، خدای شراب – دیونیسوس – سرش را گرفته است، احتمالاً از مشروب زیاد باشد، فقط اسکندر مقدونی با افتخار ایستاده است. بخش مرکزی نمایشگاه مجسمه یک ساتیر مرسیاس است و دیوارهای سالن نمایشگاه با نقش برجسته هایی تزئین شده که صحنه های مختلفی از اساطیر را به تصویر می کشد.

سالن سارکوفاگ 

 این نمایشگاه ها نشان دهنده سه گروه اصلی تابوت های آناتولی است. گروه اول پامفیلیان نام دارد که با گلدسته های متمایز و چهره های نایک و اروس قابل تشخیص است. آنها در کارگاه های Perge ساخته می شدند و سپس به تمام نقاط امپراتوری روم صادر می شدند.

گروه دوم Sidemara نام دارد. این بیشتر در میان سارکوفاگی‌هایی است که در آسیای صغیر یافت می‌شود و آنهایی که در مجموعه‌های موزه هستند از منطقه پامفیلیا آمده‌اند. مشخصه این تابوتها تزیینات آنهاست که یادآور معبد با ستون است. در بین ستون ها به صورت نقش برجسته، صحنه هایی از زندگی متوفی نشان داده شده است. جالب‌ترین نمونه از این نوع تابوت‌ها که در موزه به نمایش گذاشته شده است، کارهای هرکول را نشان می‌دهد. یکی دیگر از نمونه های شگفت انگیز تابوت دومیتیاس جولیانوس و همسرش است که در قرن دوم میلادی ساخته شده است.

منحصر به فردترین تابوت در مجموعه موزه تابوت با مدال است. این تنها یکی از نوع خود است که به طور کامل حفظ شده است و با مدال هایی تزئین شده است که توسط مجسمه های کنده کاری شده الهه نایک پشتیبانی می شود.

علاوه بر این، سارکوفاگی برای کودکان و یکی از آنها بسیار نادر است که مخصوصاً برای سگ تهیه شده است. بخش جداگانه ای از نمایشگاه به آداب خاکسپاری دوره باستان اختصاص دارد. همچنین برخی از توجه به نمایشگاه مقبره به یاد ماندنی پادشاه لیکیا – Pericles – از لیمیرا، قرن 4 قبل از میلاد اختصاص داده شده است.

تالار سکه

سکه های نمایش داده شده در موزه شامل قطعات دوران باستان، قرون وسطی و دوران مدرن است. توجه ویژه بازدیدکنندگان باید به مجموعه‌های سکه یا گنجینه‌هایی که قرن‌ها دفن شده و بعداً توسط باستان‌شناسان دست‌نخورده کشف شده‌اند، معطوف شود. یک نمونه عالی از این دسته، گنج آسپندوس است که از 206 استاتر نقره (سکه یونانی) تشکیل شده است. این استاترها که توسط باستان شناسان پیدا شده اند، در آسپندوس ضرب شده اند و آخرین آنها مربوط به 350 سال قبل از میلاد است. اعتقاد بر این است که مالک پس از شنیدن خبر نزدیک شدن اسکندر مقدونی به شهر در سال 332 قبل از میلاد، گنج خود را پنهان کرده است.

تالار آثار قوم نگاری و ترکی – اسلامی

بخشی که به موضوعات قوم نگاری اختصاص دارد، بخش کوچکی از مجموعه های موزه را نشان می دهد. فرش‌ها، لباس‌های سنتی، اسلحه‌ها، کاشی‌های مربوط به دوره سلجوقی و عثمانی، دست‌نوشته‌ها، شمعدان‌ها، مجموعه بزرگی از قاشق‌های چوبی و حتی یک وسیله نقلیه اسب‌کشی در این مکان وجود دارد. جالب ترین عناصر این نمایشگاه بازسازی داخلی یک خانواده معمولی آنتالیا از قرن نوزدهم و چادر عشایری است.

بخش کودکان موزه باستان شناسی آنتالیا

یک بخش ویژه کودکان فعالیت هایی را برای برانگیختن علاقه به عتیقه جات و موزه ها ارائه می دهد. در سالنی که مخصوص بازدیدکنندگان جوان است، مدل های مینیاتوری از مهم ترین بناهای تاریخی ترکیه وجود دارد. کودکان می توانند خرابه های شهرهای باستانی Perge، Aspendos و Patara را ببینند، به غار Karain یا خانواده ای از Çatalhöyük و همچنین استحکامات Alacahöyük نگاهی بیاندازند یا مقبره های صخره ای Lycian Myra را تحسین کنند.

باغ موزه

در باغ موزه عمدتاً آثار سنگی مربوط به دوره رومی وجود دارد که به دلیل وسعت زیاد در داخل بنا جای داده نمی‌شود.

رسیدن به موزه باستان شناسی آنتالیا

موزه باستان شناسی در آنتالیا در بخش جنوب غربی شهر در کنییالتی Caddesi No:1 واقع شده است. فاصله تا موزه از مرکز تاریخی آنتالیا (یعنی منطقه کالیچی) 2.5 کیلومتر (1.5 مایل) است.

در کنار موزه، ایستگاه پایانی خط به اصطلاح Nostalji Tramvay (تراموای نوستالژیک) وجود دارد که مناطق غربی آنتالیا را به مرکز تاریخی آن و منطقه ساحلی شرقی لارا متصل می کند. ترامواها هر نیم ساعت یکبار از ساعت 7 صبح تا 9 شب کار می کنند. بلیط معمولی 1.70 لیر است.

نکات بازدید از موزه باستان شناسی آنتالیا

موزه باستان شناسی آنتالیا در فصل تابستان (از آوریل تا اکتبر) همه روزه از ساعت 9 صبح تا 6:30 بعد از ظهر باز است. در فصل زمستان (از نوامبر تا مارس) ساعات بازدید: 8:00 صبح تا 5:00 بعد از ظهر است. هزینه بلیط 20 لیر (در سال 2015) است.

امکان اجاره یک راهنمای صوتی (10 TL) وجود دارد که فرصتی برای گوش دادن به روایت های دقیق در مورد تمام نمایشگاه های موزه ارائه می دهد. این سیستم به زبان های انگلیسی، ترکی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، روسی و اسپانیایی موجود است. این راه حل بسیار توصیه می شود زیرا برخی از نمایشگاه ها دارای پانل های اطلاعاتی فقط به زبان ترکی هستند.