Mashhad museum of anthropology موزه مردم شناسی مشهد (حمام مهدی قلی بیک)
شرح
موزه مردم شناسی مشهد در کنار حرم مطهر امام رضا (ع) در یکی از پرطرفدارترین نقاط شهر در بین گردشگران واقع شده است. بازدید از این موزه در تور مشهد، فرصتی ویژه برای گردشگران است تا نه تنها با فرهنگ و تاریخ ایرانیان بلکه با معماری، فنون و هنر منحصر به فرد این کشور کهن آشنا شوند. حمام مهدی قلی بیک یک حمام عمومی در نزدیکی حرم رضوی در مشهد است که در سال 1360 ساخته شد و تا سال 1367 مورد استفاده قرار گرفت. این حمام به دلیل نقاشی روی دیوارها، سقف و ستون‌های بینه (حمام گرم) شهرت دارد. این حمام به موزه مردم‌شناسی تبدیل شده است که در آن لباس‌هایی از دوران مختلف، ست چای‌خوری و سماور و عکس‌هایی از مشهد قدیم نگهداری می‌شود.
موزه مردم شناسی یا حمام مهدی قلی بیک مشهد
ایران یک کشور تاریخی عظیم است و به دلیل هنر، معماری و ادبیات خود در جهان شناخته شده است. در میان انواع بناهای تاریخی، ایران به‌خاطر حمام‌های سنتی قدیمی‌اش شناخته می‌شود. چندین حمام قدیمی و معروف مانند حمام فین یا حمام گنجعلی خان کرمان وجود دارد که به دلیل معماری خاص خود شناخته شده اند. اما یکی از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین حمام‌های ایران، اما متاسفانه کمتر معروف، حمام مهدی قلی بیک است که امروزه به موزه مردم‌شناسی مشهد نیز معروف است. بازدید از این مکان به دلایل مختلف که این موزه و ساختمان آن را برای گردشگران داخلی و بین المللی از اهمیت ویژه ای می بخشد اکیدا توصیه می شود. در این مقاله این مکان نسبتا خاص و جالب را به شما معرفی می کنیم.
نقاشی و معماری بینظیر
ساختمان موزه مردم شناسی مشهد، بنای خاص و تاریخی این شهر است که قدمت آن به دوره صفویه بازمی گردد. ساختمان موزه مردم شناسی در اصل یکی از قدیمی ترین و بزرگ ترین حمام های سنتی مشهد بوده که به حمام مهدی قلی بیک معروف است. در لحظه ورود به ساختمان، نقاشی‌ها و تزیینات خاص روی دیوارها و سقف‌ها توجه شما را به خود جلب می‌کند و نور بیشتری بر معماری پیچیده و سنتی ایرانی می‌افکند.
حمام مهدی قلی بیک که ساختمان اصلی موزه مردم شناسی امروزی مشهد است با مصالحی چون شیشه، سنگ، فلز، آهک، ساروج و کاشی ساخته شده است. بدنه اصلی این بنا از هفت بخش کوچکتر تشکیل شده است که همگی برای اهداف مختلف طراحی شده اند. ساختمان اصلی حمام بیشتر از آجر است.
نقاشی ها و عناصر تزئینی که در قسمت های اصلی حمام مهدی قلی بیک به کار رفته است از ویژگی های خاص این بنا است. سقف‌های قسمت‌های اصلی حمام که امروزه به‌عنوان اتاق‌های اصلی موزه مردم‌شناسی مشهد مورد استفاده قرار می‌گیرند، با نقاشی‌های بسیار زیبایی طراحی شده‌اند که در زمان‌های مختلف به دکوراسیون افزوده شده و همگی داستان‌های گوناگونی را بازگو می‌کنند. در بخش‌هایی از بخش اصلی، نمایش‌هایی از داستان رستم و سهراب را نیز مشاهده می‌کنید که با توضیحات مختصری ارائه شده است. رستم و سهراب بخشی از شاهنامه حماسی ایرانی است که متعلق به قرن دهم است. نقاشی های گنبد اصلی بیشتر بر زندگی روزمره مردم عادی متمرکز است. این در حالی است که موزه مردم شناسی مشهد بیشتر بر بازگویی داستان زندگی عادی افراد با تمرکز بر ابزاری که در طول زمان استفاده کرده اند، ارائه چنین نمایش هایی در اتاق هایی با تزئیناتی که بیشتر بر زندگی عادی مردم متمرکز است، ارائه کرده است. هارمونی عالی و فضای دلنشین در سالن های بزرگ این موزه قابل تحسین است.
سیستم گرمایش و نور
پس از بازدید از موزه مردم شناسی مشهد، بد نیست به دو تکنیک خاص معماری نیز توجه کنید که در ساختمان اصلی موزه به کار رفته است. سیستم گرمایش و نور ساختمان اصلی توجه زیادی را به این بنای تاریخی معطوف کرده است چرا که قدمت تکنیک های آن به قرن ها قبل باز می گردد. برای نورپردازی قسمت های داخلی ساختمان از شکل خاصی از چاه های نور به نام گلجم استفاده شده است. اندازه و تعداد متفاوتی از این نوع چاه های نور در بخش های مختلف ساختمان اصلی به کار گرفته شده اند تا از نور طبیعی روز از طلوع تا غروب خورشید بهره ببرند. در طول روز به دلیل زوایای مختلف نور خورشید و ورود نور به چاه های نور، تنوع زیبایی از نور و سایه در قسمت های داخلی ساختمان فراهم می شد و بر زیبایی جادویی آن می افزود. امروزه کل ساختمان به سیستم نورپردازی معمولی شهر متصل شده و لامپ های بزرگی در بخش های مختلف موزه قرار داده شده است تا دیگر نورپردازی اولیه ساختمان به چشم نیاید. منبع اصلی گرمایش ساختمان اصلی یک اتاقک دودی و گرم بود که در آن افراد مسئول به نام “تون تب” آتش را برای گرم نگه داشتن کل ساختمان حفظ می کردند. دود آتش با استفاده از چندین کانال باریک به شکل زیگزاگ در کف زیر ساختمان اصلی به بیرون از ساختمان هدایت می شد. این همچنین کل ساختمان را گرم نگه داشته است. این مکانیسم بسیار شبیه به تکنیک هایی است که در معماری مدرن به عنوان گرمایش از کف تابشی شناخته می شوند. در واقع ساختمان موزه مردم شناسی مشهد قدیمی ترین بنای ایران است که مجهز به گرمایش تابشی از کف است.
کف ساختمان اصلی موزه نیز با سنگ های ضخیم پوشیده شده که از کوه های اطراف شهر سرچشمه گرفته اند. این انتخاب نه تنها در جلوگیری از هرگونه آلودگی باکتریایی حمام مفید بود، بلکه کف را از هر گونه آسیب بیشتر ناشی از نفوذ آب در امان نگه داشت.
موزه مردم شناسی مشهد
در سال 1385 و درست پس از تعمیر حمام مهدی قلی بیک، این مکان به موزه مردم شناسی مشهد تبدیل شد. در بخش‌های مختلف حمام اصلی، مجموعه‌های زیبایی از وسایلی که مردم عادی در دوران مختلف تاریخی ایران و به‌ویژه در مشهد از آن‌ها استفاده می‌کرده‌اند، در خود جای داده است. همچنین در این موزه می‌توانید ویژگی‌هایی از حمام را ببینید که در مرحله نگهداری از محل کشف شده است. مجموعه‌های حاضر موزه‌ها عبارتند از: وسایل دوش شخصی مردم در گذر زمان، وسایل روشنایی، لباس، لباس‌های محلی و قهوه‌ساز یا چای‌ساز دوران قدیم به همراه وسایل ارتباطی مانند تلگراف و تلفن. در موزه مردم شناسی مشهد تصاویری از زندگی روزمره مردم عادی، ابزارهای قدیمی مورد استفاده برای ورزش و همچنین فرش های قیمتی موجود است.
