فناوری جدید در حال تحول در خطوط هوایی سراسر جهان است. تکنولوژی در خطوط هوایی، پرواز ها را کارآمدتر و سازگار با محیط زیست می کند. این به بهبود امنیت و موثرتر کردن برنامه ریزی و عملیات پرواز کمک می کند. البته مزایا و معایب فناوری در صنعت گردشگری بر هیچکس پوشیده نیست. و البته، دائماً زندگی مسافران را به سمت بهتر شدن تغییر می‌دهد – از ورود سریعتر و تجربه بهتر فرودگاه گرفته تا نوآوری‌هایی که پرواز را راحت‌تر و مفیدتر می‌کنند.
تکنولوژی در خطوط هوایی
تکنولوژی در خطوط هوایی نه تنها شیوه سفر ما را متحول کرده است، بلکه جهان را در چند ساعت کوچک کرده است. امروزه، صنعت خطوط هوایی سالانه تعداد زیادی از 3.6 میلیارد مسافر را حمل می کند و یک سوم تجارت جهان را به خود اختصاص می دهد. تعداد روزافزون مسافران و نوآوری های تکنولوژی و فناوری، چهره صنعت هواپیمایی را برای همیشه تغییر داده است.
پتانسیل بلاک چین
شاید بزرگ‌ترین سر و صدای تکنولوژی در خطوط هوایی، بر فناوری بلاک چین متمرکز باشد، سیستمی که ارز مجازی و ایمن بیت‌کوین را تامین می‌کند. Blockchain که به عنوان یک «دفتر دیجیتال امن تراکنش‌ها و قراردادها» توصیف می‌شود، داده‌های ضد دستکاری را ارائه می‌دهد که می‌توان آنها را از طریق دسترسی مجاز، مدیریت و به اشتراک گذاشت.
بلاک چین می تواند یک تغییر بازی برای اپراتورهای پرواز باشد که می توانند از آن برای تغییر رژیم های نگهداری و ایمنی خود استفاده کنند. داده‌های وارد شده به بلاک چین به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا ردیابی کنند که هر قسمت از هواپیما از کجا آمده است و دقیقاً چه کسی آن را مدیریت کرده است و امنیت و ایمنی را به سطوح جدیدی برساند.
این فناوری می تواند برای مسافران نیز بسیار بزرگ باشد. بلاک چین این پتانسیل را دارد که شناسه بیومتریک را با سیستم‌های تحویل بار و چمدان، کنترل پاسپورت، هتل‌ها، آژانس‌های کرایه اتومبیل و موارد دیگر مرتبط کند – تجربه مسافر را سریع و بدون خطر داده‌های شخصی به خطر انداخته یا جعلی می‌کند.
تکنولوژی پوشیدنی ساده ترین تکنولوژی در خطوط هوایی
آزمایش‌های فناوری پوشیدنی قبلاً توسط برخی از خطوط هوایی، هم برای خدمه کابین و هم برای مهندسان انجام شده است. یونیفرم های قبلی شامل LED ها برای تامین روشنایی اضافی در مواقع اضطراری و نمایش اطلاعات مهم مانند شماره پرواز است. نورپردازی مشابهی در سرآستین های ژاکت کارکنان زمینی می تواند برای کمک به حرکت هواپیما استفاده شود.
مهندسان می توانند از LED های موجود در هودهای ژاکت بهره ببرند تا مناطق کار را روشن کنند و هر دو دست خود را برای بازرسی و نگهداری آزاد بگذارند. دوربین‌ها و میکروفون‌های داخلی به همکارانی که از راه دور کار می‌کنند این امکان را می‌دهد تا به عیب‌یابی مشکلات فنی کمک کنند، در حالی که حسگرهای کیفیت هوا به کاربران اجازه می‌دهند محیط کار خود را کنترل کنند. در حالی که نوآوری‌های نسبتاً ساده هستند، نتیجه خالص بهبود ایمنی و تعمیر و نگهداری و تعمیرات سریعتر است.
پهپادهای تعمیر و نگهداری
برخی از خطوط هوایی از پهپادهای تعمیر و نگهداری برای انجام کارهای بازرسی سریعتر و کارآمدتر استفاده می کنند. آنها را می توان برای بررسی آسیب صاعقه در حدود 30 دقیقه، به جای 4 تا 6 ساعتی که برای انجام آن به صورت دستی طول می کشد، استفاده کرد. پهپادها همچنین پتانسیل اسکن بدنه، بررسی وضعیت خوب قطعات و برنامه ریزی برای تعمیرات را دارند. برخی تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین از بخش‌های هواپیما را می‌توان با پایگاه‌های اطلاعاتی تصاویر آنلاین مقایسه کرد و امکان شناسایی خودکار عیوب را فراهم کرد. از وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین نیز می توان برای تحویل قطعات یدکی در آینده استفاده کرد و زمان تامین منابع را کاهش داد و تعمیرات را سریعتر کرد.
تکنولوژی در خطوط هوایی، دوستدار محیط زیست
اپراتورهای پرواز، اکنون از فناوری جدید برای بهینه سازی مسیرهای خود و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای استفاده می کنند. به عنوان مثال، در طیف وسیعی از خدمات، امارات از فناوری استفاده می‌کند که مسیرها را برای آب و هوای غالب بهینه می‌کند، در مصرف سوخت و آلاینده‌ها صرفه‌جویی می‌کند – البته نه اینکه مسافران را سریعتر به مقصد برساند.
پیشرفت‌های آینده حتی هیجان‌انگیزتر هستند، زیرا یک هواپیمای خورشیدی در حال حاضر با موفقیت پرواز دور دنیا را به پایان رسانده است. این گام بزرگی در جهت کاهش وابستگی خطوط هوایی به سوخت‌های فسیلی است، اما احتمالاً سال‌های زیادی طول می‌کشد تا اولین هواپیمای تجاری با انرژی خورشیدی در جهان را ببینیم.
EFBS و نرم افزار مدیریت اسناد
خلبانان در سال 2011 شروع به استفاده از دستگاه های تلفن همراه به عنوان EFBS کردند، به این معنی که به جای تکیه بر نسخه های چاپی نمودارها، دفترچه راهنمای پرواز و سایر اطلاعاتی که قبلا استفاده می کردند، می توانستند به اسناد الکترونیکی دسترسی داشته باشند. دستگاه های الکترونیکی به سرعت به خلبانان کمک کردند تا بهره وری بیشتری داشته باشند و وزن هواپیما را تا حد قابل توجهی کاهش دهند.
با این حال، شرکت‌های هواپیمایی همچنان می‌توانند مدیریت تعداد زیادی از اسنادی که خلبان‌ها و خدمه کابین به آنها نیاز دارند، گران، زمان‌بر و دشوار باشد (و تنظیم‌کننده‌ها باید داشته باشند). حتی اگر یک شرکت هواپیمایی روی نرم‌افزار مدیریت اسناد سرمایه‌گذاری کرده باشد، باز هم باید هر سال زمان زیادی را صرف مدیریت کتابخانه‌های اسناد الکترونیکی و اطمینان از صحت همه اطلاعات کند. به عنوان مثال، دفترچه راهنمای هواپیما ممکن است هر 2 تا 3 ماه یکبار تغییر کند، و از آنجا که خلبانان واجد شرایط باید زمانی را صرف اطمینان از صحیح بودن آنها کنند، آنها را از وظایف سازنده و سودآورتر دور می کند.
امروزه این مشکل اغلب با برون سپاری حل می شود. راه‌حل‌هایی مانند سیستم مدیریت اسناد خطوط هوایی DocuNet (اکنون توسط بیش از 40 شرکت هواپیمایی در سراسر جهان استفاده می‌شود) می‌توانند تمام موارد کتابخانه عملیاتی و محتوای حیاتی را در صورت نیاز به کاربران ارائه دهند، مهم نیست در کدام منطقه زمانی هستند. کاربران در همان زمان و به مدیران عملیات پرواز اجازه می دهند بدانند که می توانند توزیع آنها را ردیابی کنند، که یک الزام قانونی اجباری است. علاوه بر این، تمام یادداشت‌ها و حاشیه‌نویسی‌های شخصی‌شده در برابر به‌روزرسانی مقاوم هستند و در همه پلتفرم‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند، به این معنی که همه کاربران می‌توانند از مشاهدات و دانش انتقادی بهره‌مند شوند.
دریافت اطلاعات حیاتی به خلبانان از این طریق نه تنها به نفع اپراتورهای پرواز با کارایی و صرفه جویی عمده – معمولاً 500 هزار پوند در سال برای ناوگانی با بیش از 100 هواپیما – است، بلکه به مسافران اطمینان بیشتری می دهد که پروازهای آنها مطابق و ایمن است.
