Yerevan Opera Houseخانه اپرای ایروان

خانه اپرای ایروان که توسط معمار برجسته الکساندر تامانیان طراحی شده است، واقعاً بهترین و واقعی ترین نمونه معماری شوروی است. جالب است که تاسمانیان در یک ساختمان دو سالن با سقف مشترک ساخته است و هر دو سالن از نظر آکوستیک عالی هستند. این خانه اپرا به نام آرام خاچاتوریان، اولین نویسنده اپرای ارمنی در سال 1933 افتتاح شد و دقیقاً سه سال بعد تامانیان جایزه اول نمایشگاه بین المللی پاریس را دریافت کرد.

تئاتر ملی آکادمیک اپرا و باله ارمنستان به نام الکساندر اسپندیاریان در ایروان در 20 ژانویه 1933 با اجرای اپرای آلماست الکساندر اسپندیاریان به طور رسمی افتتاح شد. این سالن شامل دو سالن کنسرت است: سالن کنسرت آرام خاچاتوریان با 1400 صندلی و تئاتر ملی اپرا و باله الکساندر اسپندیاریان با 1200 صندلی.

تاریخ این خانه اپرا

در سال 1868، تیگران چوهاجیان، آهنگساز و رهبر ارمنی، اولین اپرای بین المللی را در قرن چهارم، زمانی که کشورش برای استقلال می جنگید، با نام «آرشاک دوم» ساخت. او اولین آهنگساز ارمنی بود که یک اپرای کوچک و یک درام موزیکال تولید کرد. تیگران چوهاجیان آنقدر در ایجاد خانه اپرا کمک کرد که نمی توان آن را نادیده گرفت. البته قبل از او آهنگسازان ارمنی زیادی بودند که با نمونه های مختلف تئاترهای موزیکال سروکار داشتند، اما نبود یک سالن اپرای واقعی که بتوانند تمام ایده های خود را در آن پیاده کنند کاملاً احساس می شد و همیشه آرزوی داشتن آن را در ذهن خود داشتند. سرانجام در سال 1933 این رویا به حقیقت پیوست.

ساخت خانه اپرای ایروان به 28 نوامبر 1930، دهمین سالگرد جمهوری ارمنستان شوروی برمی گردد و ساختمان آن در 20 ژانویه 1933 افتتاح شد و اندکی بعد، گروه باله تشکیل شد. این سالن که توسط معمار برجسته تامانیان طراحی شده است از دو سالن، تالار کنسرت آرام خاچاتوریان و تالار اپرا و باله تئاتر ملی ارمنستان با یک سقف و دو صحنه متفاوت تشکیل شده است. هر دو سالن مانند آمفی تئاتر طراحی شده و آکوستیک هستند. البته تالار کنسرت آرام خاچاتوریان توسط جورج پسر تامانیان ساخته شده است. جورج پس از مرگ پدرش کار خود را به پایان رساند. ظرفیت سالن 14000 نفر و سالن باله و اپرا تا 1260 نفر می باشد. در سال 1940 فاز دوم پروژه تامانیان زیر نظر پسرش جورج به پایان رسید و سرانجام پس از تلاش بسیار، ساختمان در سال 1953 به پایان رسید.

اولین اپرایی که در خانه اپرای ایروان اجرا شد

خانه اپرای ایروان به طور رسمی در 20 ژانویه 1933 افتتاح شد. اندکی بعد، یک گروه باله تشکیل شد. اپرا (تقریبا) – اولین اپرایی که در آنجا اجرا شد و در واقع تنها اپرای آهنگساز معروف الکساندر اسپندیاریان بود. اما داستان این اپرا از این قرار است: این اپرا از رویارویی سپندیریان و هوهانس تومانیان شاعر و نویسنده محبوب ارمنی خلق شد و در سال 1916 اجرا شد. تومانیان سه شعر خود را برای اپرای بین المللی پیشنهاد کرد: «آنوش»، « پروانا، محاصره قلعه تمبوک. سپندیریان علاقه خاصی به آخرین قطعه داشت و به شدت تحت تاثیر زیبایی آن قرار گرفت. به اشعار فردوسی نیز علاقه داشت. سپندریان، آهنگساز روسی-ارمنی، شروع به مطالعه موسیقی محلی ارمنی کرد و همانطور که بعدها یکی از آهنگسازان گفت، اکثر اپرای خود را تحت تأثیر نیوآقایوس تیگرانیان ساخت. لیبرتو قرار بود توسط تومانیان نوشته شود که به دلیل حجم بالای کار از نوشتن آن منصرف شد و کتاب اشعار اپرا توسط شاعری روسی به نام سافی پارنوک سروده شد و در سال 1916 به پایان رسید و پس از آن سپندیریان شروع به کار کرد. اپرا، The Vocal Score در سال 1923 به پایان رسید. او سپس تا زمان مرگش روی کوک کار کرد اما نتوانست آن را کامل کند.

انوش، اپرایی پنج پرده، در سال 1912 توسط آرمن تیگرانیان آهنگساز و تنظیم کننده بر اساس شعری از هوهانس تومانیان ساخته شد. این اپرا در سال 1935 در خانه اپرا اجرا شد. اپرای انوش داستان عشق دختری روستایی به نام انوش را روایت می کند که عاشق چوپانی به نام سارو می شود. یک روز بعدازظهر برادر آنوش و سارو با هم درگیر می‌شوند که در آن سارو بر برادر انوش پیروز می‌شود که در نهایت به ماسی (برادر انوش) شلیک می‌کند و پس از مرگ او، انوش دیوانه می‌شود. خودش را از بالای صخره ای پرت می کند. این اولین اپرایی بود که کاملاً از موسیقی و فرهنگ محلی ارمنستان الهام گرفته شد. اپرای دیوید بک اپرای دیگری بود که برای اولین بار در سال 1950 در این سالن اجرا شد. این اپرا توسط آرمن تیگرانیان و بر اساس رمانی از دیوید بک از نویسنده مشهور ارمنی رافی ساخته شد. پس از مرگ آهنگساز، اپرا توسط A. Ter Hovhannisyan و اپرا توسط Levon Khoja-Eynatov و Budagyan تکمیل شد.

اولین اجرای باله در خانه اپرای ایروان

اولین اجرای باله در سالن اپرا، دریاچه سوان در ژانویه 1935 بود. در این راستا اولین باله ارمنی به نام شادی توسط آرام خاچاتوریان ساخته شد. اولین اجرا در سال 1939 بود. آهنگساز بعدها تحت تأثیر این باله، باله ارمنی به نام گایان را ساخت که برگ درخشانی در تاریخ باله ارمنی است و امروزه در سراسر جهان اجرا می شود.

تالار خاچاتوریان و فیلارمونیک اکستر ارمنستان

امروزه تالار خاچاتوریان محل فیلارمونیک خارجی ارمنستان است که حدود 80 سال پیش تشکیل شده است. نکته جالب در مورد این اکستر این است که تمامی اعضای آن در ارمنستان متولد شده اند. گروه Exeter قبلاً توسط والری گرگیف رهبری می شد که در آن هنرمندان مشهوری مانند دیمیتری شوستاکوویچ و آرام خاچاتوریان نیز حضور داشتند. از سال 1989 تا 2000، لوریس چکناوریان رهبر این بیرونی بزرگ بود. او اولین هنرمند خارجی بود که کار تمام وقت در اتحاد جماهیر شوروی سابق داشت و در حال حاضر توسط ادوارد توپچجان رهبری می شود.

مجسمه های اطراف 

حیاط بزرگی با مجسمه هایی به افتخار آهنگسازان بزرگی چون خاچاتوریان و سپندریان (در جلوی تئاتر و در سمت راست) و شاعر بزرگ یوهانس تومانیان (در جلوی تئاتر و در سمت چپ) وجود دارد. و البته در فاصله کمی از خانه اپرا یادبودی از آهنگساز برجسته دیگری به نام آرنو باباجانیان را خواهید دید.

اجراهای خانه اپرای ایروان

بیش از 200 اپرا و باله توسط هنرمندان ارمنی، اروپای غربی و روسی در اپرا و باله ملی ارمنستان اجرا شده است، از جمله خوانندگانی مانند گوهر گاسپاریان، میهران اریکات و نار هوانیسیان و آهنگسازانی مانند آرام کاتانیان، یوری داوتیان، و استادان باله ونوش خانمیریان و ویولن گالستیان خاطرنشان کردند که در پیشرفت و موفقیت این تئاتر نقش داشته اند. علاوه بر این، این مکان میزبان کنسرت های هنرمندان مشهوری مانند چارلز آزناوور، گروه موسیقی آکواریوم و ایان اندرسون بوده است. به طور کلی از زمان ساخت این خانه اپرا، بازدیدکنندگان همواره مجذوب معماری منحصر به فرد و ساختار زیبای آن بوده اند و این مکان ارزشمند یکی از دستاوردهای تاریخ طولانی ارمنستان به شمار می رود. امیدواریم در تور ارمنستان، به دیدن این بنای زیبا در خیابان تومانیان در قلب ایروان بروید و از تماشای آن لذت ببرید.