Hagia Sophia Hürrem Sultan Bathحمام خرم سلطان ایاصوفیه 

خرم سلطان ایاصوفیه، همسر سلطان سلیمان اول عثمانی و مادر سلیم دوم، در سال های 1556-1557/964 هجری قمری، دو حمام را برای خدمت به مسجد ایاصوفیه (ایاصوفیه) راه اندازی کرد. سینان، معمار اصلی دربار عثمانی، این حمام ها را طراحی کرد. حمام‌ها که در اواخر قرن نوزدهم رها شدند، در سال‌های 1916-1917 و 1957-1958 بازسازی شدند.

این یک حمام ترکی در استانبول تاریخی با ساختار باشکوه خود است که بازدید از آن را در تور استانبول به شما پیشنهاد می کنیم. از روم یا بیزانس تا به امروز هیچ حمامی در استانبول ترکیه باقی نمانده است. این حمام احتمالاً بین موزه ایاصوفیه و مسجد سلطان احمد است. ایاصوفیه و مسجد سلطان احمد بسیار نزدیک به هم هستند. حمام حرم سلطان; دهمین سالگرد امپراتوری عثمانی اولین بار در تاریخ امپراتوری عثمانی بود. این بنا در سال 1556 توسط خرم سلطان، همسر سلطان سلیمان باشکوه، به معمار سنان، یکی از مشهورترین معماران جهان ساخته شد. تمام گنبد با سرب پوشیده شده است. این حمام که با معماری سنتی و تکنیک های مدرن ساخته شده بود تا سال 1910 مورد استفاده قرار گرفت و در دوره های بعد بسته ماند. حمام ها در معماری عثمانی در هر دوره جایگاه مهمی داشتند. حمام حورم سلطان بزرگترین حمام ترکی است که تاکنون در استانبول ساخته شده است. این ساختمان که با طرح حمام کلاسیک ساخته شده است، به شکل یک حمام دوتایی است. طول آن 75 متر است. در زمینی به مساحت 3 هکتار ساخته شده است. کتیبه ای با حروف طلایی بر طاق درب ورودی حمام یافت می شود.

حمام‌ها شامل بخش‌های مردانه و زنانه است که پشت به پشت روی یک سایت باریک و دراز عمود بر ایاصوفیه در شمال شرقی و مجموعه سلطان احمد اول در جنوب غربی قرار دارد. خانه‌های پشت حمام‌ها در جنوب شرقی در دهه 1850 پاکسازی شدند تا ساختاری عظیم نئوکلاسیک را در خود جای دهند که برای قرار دادن Darulfunun، اولین دانشگاه به سبک غربی، که پس از آتش‌سوزی در سال 1933 تخریب شد، ساخته شد. حمام های شمال غربی در اوایل قرن بیستم سوختند و با بلوار درختکاری شده که به دارولفونون منتهی می شد جایگزین شد و در سال 1939 به عنوان یک پارک رسمی با یک استخر مدور بزرگ سازماندهی شد.

معماری حمام خرم سلطان ایاصوفیه 

حمام ها به صورت بلوک مستطیل شکل به طول هفتاد و پنج متر در جهت شمال شرقی – جنوب غربی است. بخش‌های مردانه و زنانه تقریباً آینه‌ای از یکدیگر هستند و در انتهای جداگانه‌ای از طول ساختمان وارد شده‌اند. اتاق رختکن مردانه از یک رواق پنج خلیج رو به ایاصوفیه به سمت شمال شرقی وارد می شود که در سال 1917 بازسازی شد. پلاک کتیبه ای بالای سردر مردان تاریخ ساخت و نام اهدا کننده را نشان می دهد.

رختکن‌های بزرگ که از بقیه حمام‌ها بلندتر هستند، با یک گنبد منفرد که بالای آن یک فانوس قرار دارد، تاج‌گذاری شده‌اند و دارای حوض‌های کوچک در مرکز و صندلی‌های مرمری در امتداد دیوارها هستند. یک ورودی منفرد به اتاق خنک سه خلیج در هر بخش منتهی می شود، که دسترسی به مستراح و مناطق خدماتی که در کنار حمام قرار دارند، می دهد. اتاق‌های گرم که از نظر اندازه با اتاق‌های رختکن در نیمی از ارتفاع خود برابری می‌کنند، شامل یک تالار هشت ضلعی گنبدی است که با چهار ایوان جانبی و چهار حجره خصوصی گنبدی (حلوت) در گوشه‌ها گسترش یافته است. به جز ایوان ورودی، هر ایوان دارای دو فواره مرمرین با حوض و هر حجره دارای سه فواره است که در داخل طاقچه های مستطیل شکل قرار گرفته اند. یک سکوی مرمری هشت ضلعی (göbektasi) که برای استراحت و ماساژ استفاده می شود، مرکز را اشغال کرده است. آب از انبارهای متصل به یک کوره (külhan) در پشت اتاق‌های گرم گرفته می‌شود، که در طول بازسازی با یک ورودی جدید مرتبط بودند.

اندرونی گچ بری شده با سنگ مرمر خاکستری به قد انسان پوشیده شده است و به جز چند مقرنس برجسته و طاق نماها تا حد زیادی صاف باقی مانده است. اتاق های رختکن دارای سه ردیف پنجره و چشمی با فانوس هستند، در حالی که اتاق های گرم و خنک و سلول های خصوصی منحصراً با چراغ های سوراخ شده در گنبدهای آجری که با سرب پوشیده شده اند روشن می شوند. برای ساخت تمام قسمت ها از سنگ خشن استفاده می شد به جز رختکن مردانه که از لایه های آجر و سنگ تراشیده ساخته شده است. چیدمان پشت به پشت حمام های دوقلو، که اغلب در کنار هم برای حفظ انرژی ساخته می شوند، منحصر به فرد است.

بخش های حمام

حمام خرم سلطان ایاصوفیه، حمام های تاریخی ترکی ساخته شده در قرن شانزدهم برای همسر محبوب و افسانه ای سلیمان باشکوه – روکسولانا است که هر کسی امروز می تواند از آن بازدید کند.

حمام 75 متری (طول 246 فوت) به سبک حمام های کلاسیک عثمانی طراحی شده بود و دارای طراحی معماری بود که برای حمام های آن زمان جدید بود – با دو بخش متقارن مجزا برای مردان و زنان که در همان زمان قرار داشتند. محور در جهت شمال به جنوب: قسمت آقایان در شمال و قسمت بانوان در جنوب بود.

ورودی‌های هر دو بخش از هم جدا می‌شوند: ورودی بخش مردانه در شمال و بخش زنانه در غرب است. برخلاف معماری سایر حمام‌های ترکی، در مرکز نمای قسمت مردانه، گنبدی (راهروی سرپوشیده یا رواق در نظر گرفته شده برای استفاده عموم) قرار دارد. سقف گنبد و رواق با آجر و با مصالح ورق سرب پوشانده شده است. یک نخل قرمز و سفید با کتیبه طلایی روی زمینه سبز طاق نوک تیز درب ورودی به یاد ماندنی را تزئین می کند.

هر بخش از سه اتاق اصلی به هم پیوسته تشکیل شده است: یک اتاق رختکن (soyunmalık)، یک اتاق خنک میانی (soğukluk، frigidarium) و یک اتاق گرم (sıcaklık، caldarium). اتاق های گرم دو بخش در مجاورت یکدیگر قرار دارند و رختکن ها در دو انتهای محور قرار دارند. اتاق ها به ترتیب زیر چیده شده اند: رختکن، اتاق سرد و گرم دپارتمان آقایان و پس از آن اتاق گرم، اتاق خنک و رختکن دپارتمان بانوان.

دیوارهای بیرونی در ردیف هایی از سنگ تراشیده و آجر ساخته شده است. رختکن مردانه دارای چهار شیشه رنگی لانست در بالای نما است و رختکن زنانه دارای سه پنجره است.

این حمام تا سال 1910 برای مقاصد مورد نظر خود مورد استفاده قرار می گرفت. پس از سال ها بسته ماند و هر از گاهی به عنوان زندان، انبار کاغذ و گاز مورد استفاده قرار می گرفت.

این حمام تاریخی در بازه زمانی 1957 تا 1958 بازسازی شد و در سال 2008 به عنوان فروشگاه فرش مورد استفاده قرار گرفت.

امروز دوباره یک حمام با خدمات ماساژ و بسته های مختلف خدمات است که هر کسی می تواند از آن بازدید کند. همچنین یک کافه رستوران با میزهایی در فضای باز وجود دارد.

خرم سلطان، صیغه سلطان که ملکه شد

حرم سلطان به عنوان یکی از مشهورترین و بحث برانگیزترین شخصیت های تاریخی در تاریخ عثمانی، معمولاً به عنوان یک شخصیت جاه طلب و قدرت طلب که سلطان سلیمان را اغوا می کند، به تصویر کشیده می شود. 
خرم سلطان در روتنیا در غرب اوکراین که در آن زمان تحت حکومت پادشاهی لهستان بود به دنیا آمد. پس از آن، او به عنوان “Roxelane” شناخته شد که به معنای “دختری از روتنیا” است. اگرچه نام تولد او الکساندرا لیسوسکا بود، اما نام مستعار “روکسلان” به قدری برجسته بود که حتی نویسندگانی که در مورد او نوشتند معتقد بودند این نام واقعی او است.

لیسووسکا که پدرش یک کشیش ارتدوکس بود، در سن 12 سالگی توسط سواره نظام کریمه اسیر شد و به کاخ توپکاپی در استانبول فرستاده شد. او پس از سال‌ها آموزش و تعلیم طبق آداب کاخ، نام «خرم» را که در فارسی میانه به معنای «شاد» است، نهادند، زیرا او دختری خوش‌ذوق و چهره‌ای خندان بود.