باتومی، دومین شهر بزرگ گرجستان، به خاطر خط ساحلی طولانی، سواحل تمیز، طبیعت سرسبز و مردم مهمان نوازش شناخته شده است. خیابان های عریض با درختان ماگنولیا و میدان های بزرگ تزئین شده با مجسمه ها، شهر را شبیه به یک شهر مدرن اروپایی جلوه می دهد. باتومی به لطف طیف گسترده ای از هتل های باتومی، زندگی شبانه پر جنب و جوش، جاذبه های گردشگری باتومی و جغرافیای طبیعی، یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در دریای سیاه است.
واقع در خلیج طبیعی دریای سیاه، باتومی در گرجستان یک استراحتگاه دریایی جذاب و آفتابی است که مورد علاقه بسیاری به عنوان یک مقصد عالی برای تعطیلات تابستانی است. مردم محلی و بازدیدکنندگان به طور یکسان از سواحل بی پایان، قدم زدن در امتداد بلوار شهر، پارک های سرسبز و کوچه های پر از درختان نخل، سرو و ماگنولیا و البته غذاهای محلی لذیذی که در بسیاری از رستوران های اصیل گرجی ارائه می شود، لذت می برند. باتومی با اقیانوس، کوه ها و آب و هوای نیمه گرمسیری لذت بخش، فصل تابستان طولانی دارد و پذیرای گردشگرانی است که با تهیه تور گرجستان از اینجا دیدن می کنند.
تورها، جاذبه ها و کارهایی که باید در باتومی انجام دهید
باتومی آفتابی و مدرن تمام جذابیت های یک شهر جنوبی و یک استراحتگاه دریایی هزاره سوم با هتل های لوکس درجه یک را به تصویر می کشد. این شهر در ساحل دریای سیاه واقع شده است و به طرز عالی توسط گیاهان نیمه گرمسیری عجیب و غریب قاب شده است. درختان نخل، سرو، ماگنولیا، خرزهره، درختان بامبو، لورل، درختان لیمو و پرتقال، تویا چشم همه را به وجد می آورند. باتومی در خلیج طبیعی مناسب دریای سیاه واقع شده است و نه تنها یک بندر مهم برای کل گرجستان، بلکه یک پایتخت گردشگری در این کشور است.
تصویر عاشقانه حرکت کشتی ها از بندر، از اسکله باتومی بهتر دیده می شود. شهروندان باتومی این مکان را پارک-بولوار ساحلی می‌نامند. این شهر را در امتداد مرز دریایی خود به مدت 8 کیلومتر احاطه کرده است. در همه حال بسیار شلوغ است. این مکان، محبوب ترین مکان برای مردم محلی و بازدیدکنندگان پایتخت است. نماد شهر وجود دارد – دلفین با شاخه نخل. دلفین‌هایی که در طول سال در بندر باتومی می‌چرخند، به بخشی جدایی‌ناپذیر از توچال تبدیل شده‌اند.
ساحل شهر در کنار بلوار است. سواحل باتومی و اطراف آن سنگی و بدون ماسه هستند. در شرق از ساحل، تئاتر، سینما، رستوران، کافه با غذاهای عالی و سرگرمی های دیگر وجود دارد. محله های مسکونی باتومی به دلیل رنگین کمانی که دارند از دور دیده می شوند. زیبایی آن این است که هر خانه ای در آنجا با رنگ خاصی رنگ آمیزی شده است.
شهر قدیمی گرجستان
بخش قدیمی شهر بسیار جالب است، بیشتر خانه ها در قرن نوزدهم ساخته شده اند. آنجا روح قرون گذشته را مهار می کند – ردیف مغازه های کوچک صنایع دستی که ظروف مسی درست می کنند، عطر باشکوه قهوه تازه دم در کافه های کوچک. شهر قدیمی به خاطر ظرافت های مختلف معماری شناخته شده است: ساختمان ها با واهی، پری دریایی، آتلانتیس و دیگر موجودات افسانه ای تزئین شده اند.
معماری
معماری باتومی ترکیبی از سبک های اروپایی و آسیایی، انواع فرم های معماری است. امکان دیدن ساختمان هایی با عناصر معماری گرجی، ترکی، امپراتوری روسیه، شوروی، انگلیسی، فرانسوی و معماری استعماری وجود دارد. ساختمان های ترکیبی از معماری اروپایی و شرقی. نورهای شهر عصرگاهی زیبا هستند. در بعدازظهرها ساختمانها در شب به قصرهای باشکوه تبدیل می شوند.
تاریخ باتومی، گرجستان
10 سال گذشته باتومی تغییرات زیادی کرده است. منطقه مرزی نیمه بسته سابق به بهشت گردشگری و بهترین مکان برای تعطیلات در گرجستان تبدیل شده است. ساختمان های جدید بانک ها، هتل های بین قاره ای، مجتمع های مدرن توریستی و ورزشی در دست ساخت هستند. خانه های مسکونی در حال احداث مطابق با استانداردهای جهانی است. مرکز تجاری مجلل با استخر، قایق تفریحی و سرگرمی برای کودکان در حال ساخت است. کل بخش تاریخی شهر به منطقه بوتیک ها، بارها، چایخانه ها و قهوه خانه ها تبدیل شده است. با این حال، باتومی شهری باقی خواهد ماند که فرهنگ های اروپایی و آسیایی در آن تلاقی می کنند. چنین ترکیب فرهنگی با حقایق تاریخی قابل توجیه است.
اولین ذکر باتومی را می توان در آثار ارسطو فیلسوف یونانی یافت و می توان آن را به قرن چهارم قبل از میلاد مربوط کرد. ارسطو این شهر را با نام Batus (از یونانی “عمیق”) توصیف کرد که در ساحل دریای سیاه در کلخیس واقع شده است. قلعه باستانی Tamaris-tsihe به عنوان پایه ای برای شهر عمل کرد. در قرن دوم پس از میلاد رومی ها به باتومی آمدند. در قرن پنجم تزار گرجستان واختانگ گورگسالی شهر را به قلمرو خود ضمیمه کرد. در قرن ششم، هفتم و هشتم باتومی و منطقه آن توسط شاهزادگان اگریس و آبخازی اداره می شد. در قرن هفدهم باتومی به تصرف ترکیه درآمد.
پس از شکست ترکیه در جنگ روسیه و ترکیه در سال 1878 منطقه به تصرف روس ها درآمد. در همان سال کنگره برلین باتومی را یک بندر تجاری بزرگ اعلام کرد که توسط روسیه برای تجارت نفت استفاده می شد. این وضعیت هشت سال به طول انجامید و مزایای خاصی برای کشور به همراه داشت. طولی نکشید که باتومی به سومین شهر بزرگ ماوراء قفقاز و سومین بندر مهم امپراتوری روسیه تبدیل شد. در پایان قرن بیستم باتومی به یک مرکز صنعتی بزرگ و بعداً یک تفرجگاه معروف تبدیل شد.
جاذبه های برتر باتومی
بلافاصله پس از استقرار در باتومی، موزه قوم نگاری Borjgalo را اولین ایستگاه خود قرار دهید. این مؤسسه کار کمال تورمانیدزه است – او آن را با کمک های اندک دولت ساخته است.
در اینجا، با فولکلور گرجستان، صنایع دستی و گذشته کشاورزی آن آشنا خواهید شد. کمال تورمانیدزه بسیاری از قطعات چوبی را حکاکی کرده است که هنگام پرسه زدن در میان نمایشگاه های این موزه خواهید دید. هر ابزار در دوران پیش از مدرن ارزش تزئینی یا کاربردی داشت.
همانطور که این مکان شگفت انگیز است، پیدا کردن آن می تواند کمی دشوار باشد. از مرکز باتومی دور است، بنابراین امکان پیاده روی وجود ندارد. از مرکز شهر با اتوبوس 39 یا 132 بروید و به راننده بگویید که می خواهید به موزه قوم نگاری بروید.
با کاوش در موزه باستان شناسی باتومی به گذشته این قسمت از گرجستان بیشتر بگردید. این موزه یکی از قدیمی ترین موزه ها در کل کشور است و بر یافته های محلی ساخته شده توسط باستان شناسان تمرکز دارد. علیرغم اندازه کوچک آن، متصدیان این ساختمان را با آثار باستانی پر کرده اند. بیش از 22000 مورد – از ابزار عصر حجر تا ظروف دوران روم – در اینجا منتظر شما هستند.
گرجستان میزبان کلیساهای مسیحی بوده است که قدمت آنها به روزهای اولیه این دین باز می گردد. اگر به دنبال کلیساهایی برای کاوش در باتومی، گرجستان هستید، از کلیسای جامع مادر خدا باتومی شروع کنید. سازندگان آن آن را به سبک احیای گوتیک در قرن نوزدهم ساختند.
با این حال، در قرن بیستم به اجبار توسط شوروی اشغال شد. آنها که به مذهب علاقه ای نداشتند، این سالن عبادت را به یک آزمایشگاه فشار قوی تبدیل کردند. با از دست دادن کنترل کمونیست ها بر گرجستان در سال 1989، کلیسای ارتدوکس گرجستان کنترل ساختمان را به دست گرفت.
امروزه، با وجود شیشه های رنگی زیبای آن، اکثر بازدیدکنندگان وفادار هستند. هنگام دیدن مناظر، به کسانی که عبادت می کنند احترام بگذارید. محافظه کارانه بپوشید و از عکس گرفتن از افراد بدون اجازه آنها خودداری کنید.
کلیسای سنت نیکلاس یکی دیگر از نقاط دیدنی مسیحیان در باتومی است. این کلیسا با بیش از 150 سال قدمت، قدیمی ترین کلیسای شهر است. ایلیا افرمیدی، شهردار وقت باتومی، از نژاد یونانی بود. مدت کوتاهی پس از انتخابش، او پیشتاز ساخت آن شد، که باعث خوشحالی جامعه ارتدوکس یونانی باتومی شد.
با وجود اینکه یک کلیسای مسیحی است، فاقد یک جزء اساسی است. زمانی که مقامات ترکیه به آقای افرمیدی اجازه ساخت دادند، با این شرط که زنگ ها را کنار بگذارند. اگرچه رفع این مشکل طولی نکشید. در سال 1878، اعضای ارتش روسیه مجموعه‌ای را به دست گرفتند و ناقوس‌هایی را که کلیسا نداشت، خریدند. زمانی که بلشویک ها مسکو را به دست گرفتند، بسته شد. با این حال، درخواست مداوم توسط مردم محلی آن را در سال 1946 بازگشایی کرد.
امروزه مردم محلی و بازدیدکنندگان این کلیسا را به خاطر نقاشی های دیواری جذاب و معماری منحصر به فردش تحسین می کنند. مانند کلیسای جامع مادر خدا باتومی، کلیسای سنت نیکلاس یک کد لباس سخت دارد. اگر شلوارک پوشیده‌اید، شانه‌ها یا سینه‌تان باز است، مقامات احتمالاً از ورود شما منع می‌کنند.
