امارات متحد عربی

امارات متحد عربی از شرق با عمان و از جنوب با عربستان سعودی مرز زمینی دارد. امارات متحده عربی با قطر و ایران هم از طریق آب‌های خلیج فارس همسایه است. امارات متحده عربی کشوری در کنار خلیج فارس است که از مجموعه ی اتحاد ۷ شیخ‌نشین در سال ۱۹۷۱ تشکیل شد. هفت شیخ‌نشین این کشور شامل ابوظبی، دوبی، شارجه، راس‌الخیمه، فجیره، ام‌القوین و عجمان است. ابوظبی بزرگترین شیخ‌نشین آن است و دومین شیخ‌نشین دوبی است.
بخش اعظم این سرزمین را صحرا تشکیل می‌دهد. دو رشته کوه نیز در این کشور وجود دارد. سواحل این کشور، که اکثر جمعیت کشور در آن ساکنند، عمدتا پوشیده از نمکزار است. کوه های هاجر در شبه جزیره موسندام از ارتفاعات مهم امارات متحده عربی به شمار می رود. بلندترین نقطه در امارات قله ی الحجر با 1189 متر ارتفاع است. مساحت این کشور به جز کوه های ججار در شرق، را کویری کم ارتفاع تشکیل می دهد. در این کشور هیچ نهری که در طول سال جاری باشد وجود ندارد. مساحت این کشور 83600 کیلومتر مربع است. چشم انداز این کشور بیشتر از دشت های شنی و صحرای تپه های شنی تشکیل شده است. شهرهای اصلی و مراکز شهری آن عمدتاً در امتداد سواحل آن قرار دارند.

آب و هوای امارات

امارات متحده عربی آب و هوایی گرمسیری دارد، تابستان های آن داغ و مرطوب و زمستان های آن ملایم است. در طول سال باران زیادی نمی بارد و بارش باران عمدتا در فصل زمستان دیده می شود. میزان بارندگی در سال در حدود 13 سانتیمتر می باشد. در پایان زمستان و نیز در طول زمستان وقوع طوفان شن معمول است. متوسط درجه حرارت در ماه ژانویه 33 درجه سانتی گراد و در ماه ژوئیه 17 درجه سانتی گراد است. آسمان دبی در تمام طول سال آفتابی است. هوا گرم است و در تابستان به 48 درجه سانتی گراد می رسد. در زمستان نیز درجه حرارت به 10 درجه سانتی گراد بالای صفر می رسد.

اطلاعات عمومی

امارات متحده عربی حدود 9.9 میلیون نفر جمعیت دارد که شامل خارجی ها نیز می شود. جمعیت مردان کشور دو برابر جمعیت زنان است. پایتخت این کشور ابوظبی است، بزرگترین شهر کشور دبی است. این شهر یک سراب در بیابان با مراکز خرید عظیم و جاذبه های تفریحی فوق العاده از جمله بلندترین آسمان خراش جهان (برج خلیفه) و جزایر مصنوعی به شکل نخل است. زبان های گفتاری عربی (رسمی)، فارسی، انگلیسی، هندی و اردو می باشد.

بیشتر بازدیدکنندگان خارجی مستقیماً به سمت چراغ‌های روشن دبی می‌روند، جهانی‌ترین و جذاب‌ترین مقصد در امارات متحده عربی، که دارای طیف گسترده‌ای از جاذبه‌ها، از بازارهای شلوغ مرکز شهر قدیمی تا مکان‌های دیدنی مدرن و شگفت‌انگیز است.

با این حال، با بازدید از دبی با تصویر نادرستی از زندگی در امارات متحده عربی مدرن روبرو خواهید شد. زندگی سیاسی ملی تحت تسلط ابوظبی است، ابوظبی که بزرگترین و ثروتمندترین دولت در بین هفت کشور است، حدود 85 درصد از امارات متحده عربی را پوشش می دهد و بیش از 90 درصد از کل درآمدهای نفتی خود را به خود می بالد. خود این شهر ساده برای بیرون آمدن از سایه دبی تلاش کرده است، اگرچه جاذبه‌های ارزشمندی مانند مسجد جامع شیخ زاید و منطقه فرهنگی جزیره سعدیات با پنج موزه که همگی توسط معماران مشهور جهان طراحی شده‌اند، در اینجا وجود دارد. همچنین ارزش سفر به شهر داخلی العین با واحه های پرتحرک و قلعه های سنتی را دارد.

درست پایین ساحل از دبی، شارجه محافظه کار در نقطه مقابل همسایه بی پروا خود قرار دارد، که مجموعه ای از موزه ها و جاذبه های میراثی جذاب، از جمله موزه اسلامی عالی و ساختمان های سنتی مختلف منطقه میراث جذاب خود را در خود جای داده است.

در شمال شارجه، امارت کوچک عجمان عمدتاً به دلیل قلعه زیبا و حیاط‌های سنتی قایق‌سازی قابل توجه است، در حالی که به نظر می‌رسد ام القیوین با شهر غبارآلود و ساحل پرحاشیه‌ی حرا، تا حد زیادی توسط دنیای مدرن فراموش شده است. شمال‌تر، راس‌الخیمه در مکانی جذاب در دل‌کوه‌های هاجر، با طیف وسیعی از پیشرفت‌های صنعتی و کشاورزی که در شهر شلوغ RAK متمرکز است، قرار دارد.

در سواحل شرقی، فجیره خواب‌آلود از نظر فیزیکی جذاب‌ترین کشور امارات است، با ساحل شنی طولانی با پشتوانه رشته‌های سنگی کوه‌های حجر - تضاد طبیعی خیره‌کننده‌ای با شهرهای پر جنب و جوش یکی از پویاترین و چندوجهی‌ترین شهرهای عربستان است.

امارات متحده عربی به چه چیزی معروف هستند؟

امارات متحده عربی به دلیل بلندترین سازه ساخت بشر، برج خلیفه، و برج العرب، یکی از بلندترین ساختمان های هتل در جهان شناخته شده است. امارات متحده عربی به خاطر چندین جزیره مصنوعی مانند جزیره نخل جمیرا، جهان و مجمع الجزایر The Universe مشهور است. موزه های هنر معاصر لوور ابوظبی و گوگنهایم ابوظبی برنامه ریزی شده. امارات متحده عربی به‌خاطر مساجد بزرگ، دبی مال، نفت، شن‌های فراوان، نفت، واحه‌ها، نخل‌های خرما، شن و ماسه، تپه‌بازی، شاهین‌بازی، شکار مروارید، مسابقه شتر سواری ربات، و جایزه بزرگ ابوظبی شناخته شده است. غذای اصلی این کشور شاورما (دونر کباب امارات متحده عربی)، گوشت، ماهی و برنج و غذای کمیاب شتر شکم پر است. امارات همچنین به خاطر همه چیزهای خارق العاده ای که می توانید با دلارهای نفتی بخرید یا بسازید، مشهور هستند.

درهم، واحد پول امارات 

این کشور با اتکا بر صادرات ذخایر نفتی و گاز طبیعی موجود در دریا و خشکی، یکی از بالاترین سطوح زندگی در جهان را دارد. تعمیرگاه های کشتی، کارخانه های کودسازی، بانکداری، بازرگانی، فرودگاه های بین المللی و مراکز تجاری بخشی از صنعت امارات را تشکیل داده اند. در این کشور مهاجران از ایران و شبه قاره هند اکثریت نیروی کار را تشکیل می دهند. کشاورزی در امارات محدود است به واحات و تعداد کمی از محل های ساحلی که با آب شیرین شده آبیاری می شوند. توریسم یکی از اساسی ترین پایه های اقتصاد امارات متحده عربی می باشد.
تولید ناخالص داخلی در این کشور 167.3 میلیارد دلار است. سه میلیون و ۶۵ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. نرخ بیکاری در این کشور 2.4 درصد است. 19.5 درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم ۱۱ درصد بود.
سیاست نظارت بر ارز در این کشور وجود ندارد. بانک های تجاری بسیاری تحت نظارت بانک مرکزی فعالیت دارند. در این کشور مالیات شخصی دریافت نمی‌شود.
امارات متحده عربی روزانه دو میلیون و ۵۴۰ هزار بشکه نفت تولید می‌کند که تمامی آن را صادر می‌کند. مصرف نفت این کشور روزانه ۳۷۲ هزار بشکه است که آن را وارد می‌کند.
محصولات صادراتی این کشور شامل نفت خام، گاز طبیعی، کالاهای ترانزیتی، ماهی خشک شده و خرما است که به کشورهای ژاپن (23.4 درصد)، کره جنوبی (10.3 درصد)، تایلند (5 درصد) و هند (4.8 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل، مواد شیمیایی و غذا است که از کشورهای چین (13.1 درصد)، هند (10.2 درصد)، آمریکا (8.9 درصد)، ژاپن (6.2 درصد)، آلمان (6.1 درصد) و ایتالیا (4.7 درصد) وارد می‌شود.